فلسطین اشغالی ۲۰۰ نوع شکنجه رایج در زندان های رژیم صهیونیستی اسرائیل

فلسطین اشغالی
۲۰۰ نوع شکنجه رایج در زندان های رژیم صهیونیستی اسرائیل

رژیم اسرائیل برای درهم شکستن مقاومت قهرمانانه و حماسی زندانیان سیاسی فلسطینی از شیوه های مختلف شکنجه و سرکوب استفاده می نماید: توپ فوتبال کردن زندانی در حین ضرب و شتم، قرار دادن زندانی در زیر دوش آب سرد و سپس آب گرم برای ساعت های متمادی، دست بند زدن و آویزان کردن زندانی برای مدت طولانی، دست بند زدن زندانی از پشت و از روی شانه و سپس بستن وی به درب و یا پنجره برای ساعت های مدید و ...
در همین رابطه: سازمان های دفاع از حقوق بشر و انجمن دفاع از حقوق بنیادین زندانیان سیاسی صدها نوع شکنجه رایج در زندان های رژیم اسرائیل علیه زندانیان فلسطینی در طول دوران بازجویی را گزارش نموده اند.

کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از حداقل ۲۰۰ نوع شکنجه رایج در زندان های این رژیم جنایکارعلیه زندانیان سیاسی فلسطینی سخن می گوید. در همین رابطه سازمان اسرائیلی دفاع از حقوق بشر B'Tselem به ۱۰۵ نوع شکنجه اشاره می نماید. آنچه در این میان حائز اهمیت است، نه تنوع شکنجه، بلکه ابعاد گسترده و وحشیانه زیرپا گذاردن حقوق پایه ای زندانی در زندان های رژیم اشغالگرفلسطین می باشد.

بنابه عقیده فواد خوفاش Fouad Khouffash ، رئیس مرکز مطالعات حقوق انسانی زندانیان، شکنجه رایج در زندان های رژیم اسرائیل را می توان به دو نوع مختلف تقسیم کرد: «شکنجه فیزیکی و شکنجه روانی. برای بسیاری، شکنجه روانی در مقایسه با شکنجه فیزیکی، صدمه کمتری به فرد زندانی وارد می آورد. اما عوارض ناگوار و طولانی هر دو نوع شکنجه می تواند تا سالهای مدید روح، روان و جسم فرد قربانی را رنج دهد.»
وی اضافه می نماید: «شکنجه در زندان های اسرائیل سیستماتیک بوده و با دستگیری فرد زندانی آغاز می شود. اشتباه نشود: شکنجه در مرحله دستگیری با شکنجه در دوره بازپرسی فرق دارد. رفتار فرد در موقع دستگیری، پرونده و سابقه فرد در تعیین نوع شکنجه تأثیر گذار هستند. بعد از دستگیری، مأموران امنیتی و اطلاعاتی اسرائیلی یک لحظه فرد دستگیر شده را آرام نمی گذارند و تا آغاز مرحله بازپرسی، فرد دستگیرشده ضمن تحمل شکنجه های ویژه این مرحله، با چندین مأمور امنیتی و اطلاعاتی شکنجه گر آشنا می شود.»

بنابه عقیده فهد ابوالحج Fahd Abu Al-Hajj مدیر مرکز ابوجهاد برای امور مربوط به زندانیان سیاسی در دانشگاه بیت المقدس، ۷۳ نوع شکنجه به عنوان «شکنجه های رایج و پیش پا افتاده در زندان های اسرائیل سرشماری شده است. این گونه شکنجه ها میزان وحشی گری و نبود حداقل اصول در خصوص رعایت و احترام به حقوق بشر پایه ای توسط رژیم صهیونیستی را نشان می دهد. هر فردی که راهش به زندان های رژیم اسرائیل بیافتد، بی برو برگرد طعم شکنجه های رایج و پیش پا افتاده را چشیده و یا خواهد چشید. شکنجه های ویژه با وضعیت و میزان مقاومت فرد زندانی تعیین می شوند.»
وی اضافه می کند: «شهادت تعداد بسیار زندانی سیاسی در حین دوران بازجویی، صحت اظهارات من را ثابت می نماید. آخرین فسلطینی شهید در حین دوران بازجویی در زندان های قرون وسطایی رژیم اشغالگر، زنده یاد رائد الجابری Raed Al-Jabari می باشد.»
الحج معتقد است که استفاده از شکنجه توسط سرویس های امنیتی و سری اسرائیل، امری سیستماتیک بوده و این سیاست در مورد تمام زندانیان سیاسی فلسطینی و در تمام زندان های این کشور مو به مو اجراء می شود.

الحج اظهارا ت خود را چنین جمع بندی می نماید: «زندانیان سیاسی فلسطینی توسط چندین مأمور امنیتی مانند توپ فوتبال مورد ضرب و شتم قرار می گیرند، آنها برای ساعت های متمادی در زیر دوش آب سرد و سپس بلافاصله آب گرم قرار می گیرند، بازوان آنان از پشت و از روی شانه به هم وصل و سپس برای ساعت ها آنها را از سقف آویزان کرده و یا به درب و پنجره می بندند، نشاندن و بستن زندانی به صندلی و سپس با باتوم به اعضای حساس بدن زدن از شکنجه های رایج در زندان ها می باشد. این عمل تا بی هوش شدن فرد زندانی دنبال می شود. این نوع شکنجه باعث ایجاد جراحات عمیق در بدن زندانی می شود. جراحاتی که التیام آنها در صورت عفونت نکردن، سالها طول می کشد.

سازمان اسرائیلی دفاع از حقوق بشر B'Tselem که در گزارش سالیانه خود به وجود ۱۰۵ نوع شکنجه استناد کرده می افزاید: «شکنجه های رایج در زندان های رژیم اسرائیل نشانگر بی احترامی، چشم پوشی و زیر پا گذاردن کامل حقوق انسانی می باشد.» کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد در این خصوص اضافه می کند: «توسل بی حد و حصر و غیرکنترل شده شکنجه در زندان های رژیم اسرائیل از خط قرمز تجاوز کرده است. اسرائیلیان در حین شکنجه زندانیان سیاسی فلسطینی، از شیوه های بسیار خشن و غیرانسانی مانند خرد کردن استخوان های پشت و شانه، کشیدن ناخن ها و پیچاندن آلت تناسلی مردان استفاده می کنند.»

دست مأمورین و شکنجه گران دستگاه امنیتی اسرائیل در توسل به شکنجه علیه زندانیان فلسطینی کاملا باز است. در این رابطه قانون مصوبه ۱۹۸۷ که در دوره جنبش انتفاضه۱ به تصویب پارلمان این کشور رسید، چارچوب «حقوقی و قانونی» لازم برای شکنجه در تنها رژیم «دمکراتیک» حاضر در خاورمیانه و خاورنزدیک برای هر گونه شکنجه و آزار زندانیان سیاسی فلسطینی را فراهم نموده است. این قانون به مأمورین شکنجه گر اجازه می دهد تا برای «به حرف آوردن» زندانی از فشارهای جسمانی و روانی «قابل قبول» استفاده نمایند. بدین ترتیب شکنجه گر از حمایت و پوشش قوانین «دمکراتیک» وضع شده برخوردار است.
در طی ۱۰ سال گذشته، شیوه های شکنجه در زندان های رژیم اشغالگراسرائیل «پیشرفت و ترقی» نموده است. اگر در گذشته، شکنجه فیزیکی محور مرکزی و پایه ای آزار و اذیت فرد زندانی را تشکیل می داد، امروزه شکنجه فیزیکی مکمل شکنجه روانی به حساب می آید. شیوه های کنونی شکنجه در زندان های رژیم اسرائیل تا سالهای مدید جسم و روح روان فرد زندانی را آزار می دهد.

زندانی سابق فلسطینی محمد کیلانی Mohammed Kilani که چندین بار دستگیر و مورد بازجویی قرار گرفته است، در خصوص نوع فعلی شکنجه «مدرن» می گوید: «در طول دوران بازجویی و اسارت، من طعم شکنجه های مختلف و بسیاری را چشیدم. اما برای من بدترین و سخت ترین شکنجه، تحمل بیش از دو ماه سلول انفردی بود. در تمام این مدت، من به صندلی چوبی بسته شده بودم.» وی اضافه می کند:«رژیم اسرائیل از تمام شکنجه های رایج در جهان دیکتاتوری برای درهم شکستن مقاومت فلسطینیان استفاده می نماید.»
بنابه آمار منتشره توسط سازمان دفاع از حقوق بشر اسرائیل، از سال ۱۹۶۷ تاکنون، در مجموع ۲۰۰ زندانی فلسطینی در زیر شکنجه مزدوران اسرائیلی جاودانه شده اند.
یوسف الجبالی Youssef Al-Jabali اولین زندانی فلسطینی می باشد که در ۴ ژانویه ۱۹۶۸ در زندان ناپلوس در زیر شکنجه بخون تپید و جاودانه شد. از آن تاریخ تاکنون، زندانیان بسیاری در دفاع از آزادی و رهایی فلسطین، در زیر شکنجه به شهادت رسیده اند. در این میان می توان به حماسه آفرینانی چون: قاسم ابو اکار، ابراهیم الرأی، عبدالصمد هریضت، اتیا زا انین، مصطفی اکاوی و صدها مبارز قهرمان دیگر اشاره نمود.