گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگران

گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگران

سالروز اول ماه مه روز همبستگی کارگران و یادمان پرشکوه شورش کارگران آمریکا در ۴ ماه مه ۱۸۸۶ شیکاگو فرارسیده است. با گذشت ۱۳۰ سال از این خیزش تاریخی ، کارگران سراسر جهان همچنان برعلیه نظام سرمایه داری و بیدادگریهای امپریالیسم مبارزه می کنند. در روز اول ماه مه کارگران و انقلابیون در سراسر دنیا با برپایی تظاهرات خیابانی قدرت طبقاتی و همبستگی خود را در برابر نظام سرمایه داری نمایش می دهند.

با وجود به رسمیت شناختن این روز تاریخی از جانب اکثر کشورهای جهان، در ایران هنوز کارگران ایران از برپایی تظاهرات و راهپیمایی بمناسبت این رویداد مهم محرومند. آنچه به نام روز کارگر برگزار می شود و در بلندگوهای تبلیغاتی رژیم جمهوری اسلامی ایران تبلیغ می گردد، اجلاسی فرمایشی است که به نیابت از سوی کارگران و در فقدان یک تشکیلات مربوط به آنان برگزار می شود.

بیش از سه دهه است طبقه کارگر ایران تحت سلطه جمهوری اسلامی ایران با سرکوب فزاینده تری نسبت به قبل قرار گرفته است. با این وجود رژیم ارتجاعی حاکم نتوانسته است مسیر مبارزاتی آنان را سد کند. سرمایه داری حاکم بر ایران همواره می کوشد از طریق قدرت دولتی بر شدت استثمار طبقه کارگر بیافزاید ، درهمان حال با تداوم غارت منابع طبیعی و سایر بخش های وسیع مردم تا حد ممکن بر ثروت خود بیافزاید. ادامه این روند موجب شده است تا هم اکنون قدرت فائقه اقتصادی - سیاسی و نظامی در دست قشرسرمایه داری بوروکراتیک قرارگیرد.قشری که اکنون با منافع جناح سرمایه داری لیبرال در تعارض قرار گرفته ، هر روز بر دامنه اختلافات جناحی آنها افزوده می شود.

برخلاف اظهارات فریبکارانه ودائمی، امپریالیسم جهانی به رهبری آمریکا برای سر پا نگاهداشتن رژیم جمهوری اسلامی ایران همواره تلاش می کند. تشدید بحران اقتصادی در جهان سرمایه داری ، بی ثباتی اقتصادی در بعضی کشورهای اروپایی و اختلاف منافع بین امپریالیستها موجب گردیده است تا آنان بطور جداگانه برای نجات کمپانیهای ورشکسته خود راهی ایران شوند. درحالیکه بعضی از کشورهای سرمایه داری هنوز با عواقب بحران اقتصادی چند سال پیش دست بگریبانند، خطر تلاطمات اقتصادی جدیدی آنان را تهدید می کند. ازآنجا که کشورهای سرمایه داری تاکنون نتوانسته اند بر هرج و مرج و بحران اقتصادی فائق آیند ، رقابت درحوزه تسلط آنها محدود ترشده است، از اینرو کسب بازار پرسود ایران برای سرمایه داری جهانی از اهمیت ویژه ای برخوردارمی باشد.

درحالیکه انحطاط رژیم جمهوری اسلامی ایران در تمام عرصه های سیاسی - اجتماعی بر همگان مشهود است ، باوجودیکه فقر وبیکاری بصورت گسترده و مزمن سراسر ایران را فرا گرفته است ، درشرایطی که سالهاست عدم پرداخت حقوق کارگران به صورت پدیده دائمی در آمده است ، بودجه نظامی و بلند پروازیهای منطقه ای رژیم کماکان به بهای سطح تنزل زندگی کارگران و عموم مردم ایران ادامه دارد. دراین میان قراردادهای اقتصادی پس ازتوافق «برجام» بین رژیم جمهوری اسلامی ایران و کشورهای امپریالیستی بروخامت اوضاع اقتصادی خواهد افزود، چراکه اکثر طرحهای ارائه شده تداوم صدور صنایع مونتاژ به ایران است . بطور نمونه اکثر کمپانیهای خودرو سازی غرب در ایران دوباره به کار افتاده و درحال ساختن اتومبیل با مدلهای جدید می باشند. در شرایطی که هیچ رونقی درشرایط اقتصادی مردم پدید نیامده ، حقوق کارگران معوق مانده ، کارمندان به سختی معیشت خودرا تأمین می کنند و اکثر کسب کار در حال ورشکستی است، خریداران اتومبیل های جدید چه کسانی خواهند بود؟

ازهنگام روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی ایران ، سرکوب ، شکنجه و اعدام مخالفین جزو لاینفک سیاست رژیم حاکم بوده است. رهبری این خشونت سبعانه تاکنون توسط دوجناح «اصولگرا» و «اصلاح طلب» رژیم دست به دست شده است. هاشمی رفسنجانی که اکنون نقاب قربانی به رخ کشیده است تا جناح «اصلاح طلب» را رهبری کند ، شخصا سالیان متمادی رهبری کشتار مخالفین را به عهده داشت. طرح توطئه علیه مخالفین رژیم در خارج از کشور و ترور ده هاتن از آنان در کشورهای مختلف توسط رفسنجانی از جناح « اصلاح طلب» وبا همکاری جناح «اصولگرا» صورت گرفته است. با وجود اختلافات درونی ، هر دو جناح رژیم بطور دائم برای حفظ بقاء خود با امپریالیستها در حال زد و بند و سازش بوده اند. جناحهای حاکم برای درهم شکستن مقاومت نیروهای انقلابی و مهار آزادیهای دمکراتیک به امید حمایت امپریالیستها ، مردم ایران را در معرض جنگ ، کشتار و فقروفلاکت عمومی قرار داده اند.

با درنظر گرفتن سیرتحولات بین المللی در چند سال اخیر ثابت شده است آمریکا درحال اجرای سیاست تأسیس «خاورمیانه نوین» می باشد. تقسیم کشور باستانی عراق وسوریه و پشتیبانی آشکار از آدمکشان داعش دردوسال گذشته برکسی پوشیده نیست. برهمگان آشکار است که آمریکا نه فقط متحد رژیم دیکتاتوری ترکیه ، عربستان و قطر بلکه ارباب آنها می باشد.درعین حال ثابت شده است منابع مالی ، تسلیحاتی و لجستیکی این تبهکاران توسط عربستان ، قطر و ترکیه تأمین می شود. پایگاههای نظامی ترکیه محل آموزش جنایتکاران داعش است وکلیه مجروحان آنها توسط رژیم ترکیه مداوا می شوند. اگر مداخله مستقیم نظامی روسیه و جانفشانیهای پیشمرگه های کرد نبود بطور حتم کوبانی هنوز در دست داعش بود و اکنون حکومت اسلامی داعش بر تمام خاک سوریه چنگ انداخته بود. تداوم این سیاست هیچ معنایی ندارد به جز ادامه تکه پاره کردن کشورهای بزرگ خاورمیانه باهدف تأسیس «خاورمیانه نوین» برای تأمین منافع بلند مدت آمریکا و آسودگی خیال رژیم اسرائیل در سالها و حتی قرنهای آتی.

کارگران مبارز!
هیاهویی که در چند سال گذشته بر سر «برجام» راه افتاده است فریبی بیش نیست. این توافق ننگین تعهدی بود که آمریکا پذیرفته است رژیم جمهوری اسلامی ایران را سرپا نگهدارد ، درعوض رژیم ایران تمام تأسیسات هسته ای خودرا نابود کند و بیش از پیش خود را با سیاستهای آمریکا وفق دهند. سیاست آمریکا اکنون با کارگردانی رفسنجانی و روحانی درحال تکوین است وجناح «اصولگرا» را به واکنش واداشته است. چراکه جناح خامنه ای در رأس شورای نگهبان و سپاه پاسداران نگرانند در صورت تداوم زد و بندها دست آخر این جناح از قدرت دولتی ساقط شود.
تا زمانیکه منافع کشورهای امپریالیسیتی در ایران کمتر تأمین می شد آنها هراز گاهی بیاد محکومیت های رژیم در مجامع بین المللی می افتادند، از هنگامیکه توافق «برجام» حاصل شد آنها بطور کلی «حقوق بشر» در ایران را بفراموشی سپردند. این همان سناریویی است که سالهاست توسط کشورهای غربی به اجرا در آمده و پایانی برای آن وجود ندارد. کافی است فردا منافع اقتصادی آنها در ایران تأمین نشود، آنگاه برای چندمین بار پرونده جنایتهای رژیم جمهوری اسلامی برای چانه زدن روی میز مذاکراتشان قرار خواهد گرفت.

رفقای کارگر!
ارکان رژیم جمهوری اسلامی ایران به حدی پوسیده وفاسد است که حمایتهای امپریالیستی قادر نخواهد بود آنهارا نجات دهد. در ایران امروز به جز سردمداران رژیم و ایادی آنها سایر مردم در تنگنای فزاینده اقتصاد قراردارند.سالیان درازی است که سرکوب و اعدام به امری روزمره تبدیل شده، حمایت کشورهای غربی و سرپا نگهداشتن این رژیم در درازمدت دوام نخواهد داشت . خلقهای ایران با عزمی راسخ بر علیه استبداد بپا می خیزند. مبارزات سترگ ما میان کار وسرمایه ، دمکراسی و ارتجاع ، آزاد اندیشی و خرافات مذهبی است. بدون شک ما پیروز خواهیم شد. همانگونه که تاریخ برگ درخشانی ازعزم مبارزه جویانه مردم ایران برعلیه استعمار و ارتجاع را گواهی می دهد، بی تردید سرنگونی رژیم خود کامه جمهوری اسلامی ایران در گرو وحدت و یکپارچکی تمام نیروهای انقلابی ایران است.