آمریکا ، کشوری بیمار که خود را مهد دمکراسی و تمدن معرفی می کند

آمریکا ، کشوری بیمار که خود را مهد دمکراسی و تمدن معرفی می کند
کشوریکه هشت سال گذشته باراک اوباما رئیس جمهورآن بوده و بزودی دونالد ترامپ قدرت را تصاحب می کند، هم اکنون بیمار ترین و بدهکارترین کشورجهان می باشد. برخلاف یقه درانیهای اوباما در مورد پرچمداری دمکراسی آمریکا و نمونه قراردادن این کشور برای سایر جهان ، آمار و ارقام منتشر شده رسمی در رسانه های گروهی حکایت از آن دارد که آمریکا کشوری است بیمار و در حال افول.

چرا ایالات متحده آمریکا بعنوان خطرناک ترین و خشن ترین کشور جهان ارزیابی می شود؟
این کشور سالانه ۷۰۰ میلیارد دلار صرف جنگ و بودجه دفاعی خود می نماید. این کشور رکورددار تعداد میلیونرها در جهان است (۲۰ میلیون نفر). اما در عین حال نزدیک به ۴۶ میلیون نفر از شهروندان اش (۱۴ درصد مردم) در فقر و بدبختی زندگی می کنند. در ایالات متحده آمریکا تعداد بیسوادان (۳ میلیون و دویست هزارنفر) به طور تأسف باری در حال افزایش است. کشوری که در آن جو خشونت بی سابقه ای حاکم بوده و ۳۰۰ میلیون اسلحه گرم در سطح جامعه پخش شده است. در این کشور سالانه ۳۰ هزار تن در درگیری، زد و خوردهای مسلحانه وتصفیه حساب های درونی باندها جان خود را از دست می دهند.

در عرصه اقتصادی و مالی، بدهی عمومی این کشور از مرز ۲۰ هزار میلیارد دلار تجاوز نموده و بد نیست اشاره نمائیم که هزینه بهره سالانه این بدهی سرسام آور و خطرناک، ۴۵۰ میلیارد دلار می باشد (دومین هزینه سنگین بعد از بودجه دفاعی و نظامی). همزمان بدهی موسسات وابسته به بخش خصوصی ۱۷ هزار میلیارد دلار و بدهی شهروندان به موسسات بانکی و مالی ۱۳ هزار میلیارد دلار می باشد. به عبارت بهتر، جمعا ۵۰ هزار میلیارد دلار، رقمی سرسام آور، وحشتناک و خطرناک. در صورت افزایش نرخ بهره، سایه سنگین این افزایش تمام شهروندان را بخطر خواهد انداخت، چنانکه گویی خطر یک بمب اتمی بر بالای سرشان قراردارد.

آری، ایالات متحده آمریکا کشوری بیمار است. این کشور از بیماری تبعیض نژادی و نژادپرستی، بیماری بی فرهنگی، بیماری مردسالاری، بیماری سکت های مذهبی، بیماری قتل عام سرخ پوستان، بیماری قتل عام توده مردم کشورهای ضعیف و چپاول منابع و ثروت های طبیعی و ملی آنان، بیماری تجاوز و لشکرکشی برای «دمکراتیزه کردن» کشورهای غیرمطیع، و همچنین صدها بیماری مشابه دیگر رنج می برد.

این کشور خود را مهد دمکراسی و تمدن معرفی می کند ولی کیست که نداند روسای جمهور این کشور مهره ها و مترسک های گوش به فرمان لابی ها و کمپانی های بزرگ چند ملیتی می باشند. مهره هایی که اغلب فاقد حداقل سواد سیاسی و علمی می باشند. آنانیکه در مقابل سئوالات پیش پا افتاده چون پایتخت کشور چین (نظیرجرج بوش) مجبورند خزعبلاتی را سر هم کنند. اگر هیلاری کلینتون رقیب ظاهرا تحصیل کرده جلوه می نمود، نباید فراموش کنیم که وی مهره تولیدی مراکز صنعتی - نظامی - مالی امپریالیسم و یکی از عناصر جنایتکاری بود که دوش بدوش اوباما در شکل گیری بهار عربی ، تأسیس «حکومت عراق وشام» معروف به داعش ، انهدام کشورلیبی و حمایت از القاعده نقش آفرین بود.

سخن کوتاه، سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری اخیرآمریکا تأثیری در زندگی روزمره توده مردم این کشور نخواهد داشت. چه بسا در این دوره ماجراجوئیهای جدیدی در دستور کارشان قرارگیرد که آتش سرکشیهای سوزانش اقصی نقاط عالم را در نوردد.