گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگران

۱۳۸ سال از شورش قهرمانانه کارگران آمریکا در شیکاگو می گذرد. بهمین مناسبت همه ساله در این روز تاریخی کمونیستها، احزاب کارگری و کلیه نهادهای مدافع حقوق کارگران در سراسر جهان به نشانه همبستگی با طبقه کارگر این روز باشکوه را جشن می گیرند.
|
درایران اول ماه مه فراتر از یک روز تعطیل و دست کشیدن از کار است، چراکه هرگونه تظاهرات کارگران توسط رژیم دیکتاتوری - مذهبی حاکم ممنوع گردیده است. از اینرو حضور کارگران در خیابانها ویا برپایی هرگونه مراسم بمثابه وحدت آشکارطبقاتی ومبارزه برعلیه رژیم حاکم تلقی می شود. سردمداران رژیم همه ساله به نیابت از سوی کارگران ایران اقدام به برگزاری مراسم فرمایشی جشن اول ماه مه می نمایند. با این وجود کارگران از شرکت دراین مراسم خودداری کرده ، صف آرایی خودرا برعلیه بیکاری، بی حقوق، عدم تمکین به قوانین ضدکارگری جمهوری اسلامی و سیاست سرکوب رژیم سازماندهی می کنند.

بیش از چهار دهه است رژیم جمهوری اسلامی با حمایت کشورهای امپریالیستی در ایران استقرار یافته است. باگذشت ۴۵ سال اختناق وایجاد رعب و وحشت، اکنون جمهوری اسلامی درمانده تر از گذشته برای بقاء خود مجبور است برده وار از یکسو منافع جهان سرمایه داری را تأمین ، از سوی دیگر کارگران و عموم مردم ایران را همچنان در تنگنای اقتصادی نگهدارد وددمنشانه آنهارا سرکوب کند.

کارگران مبارز
بلند پروازیهای چند دهه گذشته سران رژیم همواره با غارت و چپاول اندوخته های مردم و منابع طبیعی کشورتوام بوده است. درسالهای گذشته قشر نوپایی به نام بورژوازی بوروکرات باکنار زدن سرمایه داری بازار و ´لیبرالª تمام ارکان اقتصادی ، تجاری ، نظامی و اطلاعاتی کشور را در دست گرفته است. از مجلس شورای اسلامی رژیم تا قوه قضائیه و دولت اکنون یکدست در اختیار عناصری قرار گرفته است که قبل از سرنگونی رژیم دیکتاتوری پهلوی هیچگونه سوابقی در سیاست و اموراقتصادی نداشته اند.سوابق این قشرفرمانروا بیشتر به مشارکت بعضی از آنان در جنگ ایران وعراق و سرکوب جنبش خلق کرد خلاصه می شود.

درچنین شرایطی سیستم حاکم بر کشوربدون اعمال دیکتاتوری ، تکیه بر امررهبر و زدو بند با دول قدرتمند جهان نمی تواند دوام بیاورد. ازاینرو جنگ سالاران گذشته و حاکمان کنونی با کنار زدن رقبای اصلاح طلب طرفدار امپریالیسم غرب، تلاش کرده اند تکیه گاهی بین دول امپریالیسم شرق دست و پا کنند. تکاپوی آنها از جانب شرق بی پاسخ نمانده و اکنون روسیه و چین با قبضه بخشی از بازار پرسود ایران به یاری این قشراز سرمایه داری شتافته اند.

حمایت آمریکا از رژیم جمهوری اسلامی ایران در چارچوب گسترش پان اسلامیسم در منطقه
نیازی به توضیح نیست درسال ۱۳۵۷ امپریالیسم آمریکا با حمایت همه جانبه آیت الله خمینی را به جنبش انقلابی ایران تحمیل کرد. با جنجالهای تبلیغاتی وسوء استفاده از نا آگاهی توده مردم توانست جنبش انقلابی ایران را به کجراه بکشاند و رژیم جمهوری اسلامی را در ایران مستقر کند. هرچند بتدریج تنی چند از مهره های دست نشانده خود در حاکمیت را از دست داد وبتدریج مجبورشد برای مهار مرتجعین حاکم بلندپروازیهای آنها را تحمل کند.

در چارچوب حفظ منافع اقتصادی وحمایت از اسلامگراها ، آمریکا و اروپا بطور دائم از رژیم حاکم برایران پشتیبانی نموده اند. طی چندین دهه و هنگامیکه اصلاح طلبان در قدرت بودند، هر اظهارنظر بی ربط سران جناح ´اصلاحاتª از جانب اروپا و آمریکا مثبت انگاشته می شد. هنگامیکه آنها از قدرت ساقط شدند با جناح حاکم درخفا نرد عشق می بازند و درعین حال دوستان اصلاح طلب خودرا فراموش نمی کنند. آنها بی مناسبت و با مناسبت هر حرکت انقلابی مردم ایران را به وابستگان اصلاح طلب خود نسبت می دهند، از رهبرتراشی برای مردم ایران دست بردارنیستند. هنوز دخالت های آشکار دول غرب باهدف رهبرسازی هنگام خیزش مردم ایران پس از مرگ زنده یاد مهسا امینی از خاطره ها زدوده نشده است. امپریالیسم غرب همچنان بدنبال جایگزینی مهره های اصلاح طلب در رأس حکومت است .

برخلاف خوش بینی مبلغان دولتهای غربی، آمریکا و اروپا باسیاست براندازی کامل رژیم حاکم برایران مخالفند. آنها نگرانند درصورت فروپاشی رژیم جمهوری اسلامی ایران، سهم کنونی آنها از اقتصاد ایران در اختیارچین و روسیه قرار گیرد.
تحریمهای اعمال شده غرب درچند دهه گذشته فقط مردم ایران را نشانه گرفته و هیچگونه تأثیری بر ثروت اندوزی و یا فربه شدن بیشتر سران رژیم ایران نداشته است.درباره حقوق بشر و سرکوب دائمی مبارزین ایران ، قطعنامه های صادر شده کشورهای غربی و سازمان ملل نه فقط مانع ادامه توحش رژیم نشده است بلکه برعکس بی اثر بودن این قطعنامه ها موجب گستاخی آنها گردیده است. اعمال قانون ارتجاعی حجاب اجباری و بازگرداندن گشت ارشاد درخیابانها بی اثر بودن قطعنامه هارا ثابت می کند.

مماشات کشورهای غربی با رژیم ایران و رابطه مخفیانه با آنان اکنون بحدی آشکار است که نیازی به توضیح زیادی نمی باشد. درجریان´انتقام گیریª دوهفته پیش رژیم ایران واسرائیل از یکدیگر نقش آمریکا درهماهنگی انتخاب هدفها چنان برملا شد که گویی پرده اسرار فروافتاده است.
از اینروتحریمهای غرب علیه صنایع نظامی ، مراکز اتمی، سردمداران و آدمکشان رژیم مشکلی از مردم ایران را حل نخواهد کرد. تجربه چند دهه گذشته ثابت میکند بهتریا بدتر شدن رابطه رژیم با این یا آن دول سرمایه داری تأثیری در وضعیت نابسامان اقتصادی کارگران وزحمتکشان ایران نخواهد داشت.

تا هنگامیکه طبقه کارگر بعنوان یک نیروی انقلابی نتواند نقش خودرا در روند مبارزات رو به رشد ایران ایفاء نماید، تغییرات ژرفی درکار نخواهد بود. یگانه راه رهایی از این وضعیت هلاکت بار پیوند طبقه کارگر با عموم زحمتکشان و نقش آفرینی در تمام عرصه های سیاسی - اجتماعی ایران است.

زنده باد همبستگی بین المللی کارگران
زنده باد آزادی
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳- اول ماه مه ۲۰۲۴

بخشی از اخبار و مقالات قدیمی